باران ببار این بار،

او را خواهم دید

این شهر بی در و پیکر

حریف اراده من نیست!

خواهم گشت

همینه اش را

خیابان به خیابان

کوچه به کوچه

باران امشب

بی عشق به خانه

برنخواهم گشت …

  گاه گاهی دل من میگیرد

بیشتر وقت غروب

آن زمانی که خدا نیز پر از تنهایی ست

و اذان در پیش است

من وضو خواهم ساخت

از خدا خواهم خواست:

که تو تنها نشوی

و دلت پر زخوشی های دمادم باشد...

 پیامی دیگر آوردم...

به مردان اینجا نگاه مکن...

اسمشان مرد است ؛

من اگر خوردم زمین به نامردی همین مردان بود...

زمین مرد بود که مرا بلند کرد ...

خودت را زمین بزن ؛ اما

دست مردان اینجا را نگیر ...

 امشب تمام حوصله ام را

در یک کلام کوچک

از تو خلاصه کردم

یک بار بگویم ” دوستــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت دارم ”

ای کاش فقط

تنها همین یک بار

بیـــا در خـــیـــالــم

آرام بنشین ...

مــــی خــواهـــم

صــدای ِ نفس هــــایت را

بنویــــســـم ...

عادت ندارم درد دلم را ،

به همه کس بگويم ...

پس خاکش ميکنم زير چهره ي خنـدانم... 

تا همه فکر کنند

نه دردي دارم و نه قلبي ...

 اگه می خوای واسه اینکه از تنهایی در بیای

  منــت عشق کسی رو بکشی 

 همون بهتر که

تنهــــــــــا باشی ...

 ابــراز احســاســات زیــاد از حــد ،

احســاس بــعضی هــا را ،

بـــی حــس مــیکند … !

هیچ وقت نگو رسیدم ته خط

اگر هم احساس کردی رسیدی ته خط

یادت بیار که معلم کلاس اول گفت:

نقطه سر خط !